کد مطلب:31398 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:15

گنجینه پرسمان » اعتقادات

درباره خلقت آسمانها و زمين در شش روز ـ ]با توجّه به اين كه نظريات متفاوتي وجود دارد[ ـ لطفاً بفرماييد منظور خداوند متعال از اين جمله چيست؟

خداوند در آية 38 ق ميفرمايد: وَ لَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَـَوَ َتِ وَالاْ ?َرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّام...; و در حقيقت، آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است در شش هنگام آفريديم...

در مورد چگونگي خلقت آسمان و زمين در شش دوران بايد بگوييم:

وقتي ارادة خدا بر وجود چيزي تعلق گرفت، وجود آن، بر چيز ديگري غير از ارادة خدا توقف ندارد و ارادة خدا علت تامة وجود آن است; اما هر طور كه اراده كند، همان طور موجود ميشود; يعني اگر اراده كند در يك لحظه موجود شود، در همان يك لحظه و اگر اراده كند در چند ميليون سال موجود شود در همان مقدار از زمان، بدون كم و زيادي موجود ميشود.(تفسير نمونه، ج 1، ص 418، بقره 117.) در واقع آنچه خدا انجام ميدهد، همان اراده است، كه اراده زمانبردار نبوده و در زمان واقع نميشود. اما آنچه تحقق مييابد و موجود ميشود دو قسم است: يا موجودي مادي و محدود به ظرف زمان است و يا موجودي مجرد و غير زماني; در مورد مجردات واضح است كه وجودشان زمان بردار نيست و بلافاصله بعد از ارادة خدا در يك لحظه موجود ميشوند. اما، از آنجا كه ماده شايستگي آفرينش دفعي را ندارد، محال است موجودات مادي در يك لحظه خلق شوند و اين به قدرت خالق ربطي ندارد; مثلاً: اگر گفته شود در ظرف يك ليتري نميتوان دو ليتر شير ريخت، به اين مفهوم نيست كه شير كم و محدود است، بلكه ظرف محدود است. همان طور كه مكان و طول و عرض بُعد وجودي موجودات مادي است; بنابراين تحقق يافتن ماده بدون آنها محال است، بدون زمان هم ممكن نيست بوجود بيايند. و زماندار بودن، مقتضاي مادي بودن آنها است، به عنوان نمونه: يا يخ موجود نميشود و يا اگر موجود شود حتماً سرد است و ممكن نيست يخي باشد كه سرد نباشد. پس در خلقت موجودات مادي آنچه از خدا واقع ميشود، همان اراده است. و چون موجود مادي به علّتِ مادّي بودن، زماندار است، بايد در زمان مشخصي موجود شود و خلقِ موجود مادي بدون زمان محال است.(با استفاده از معارف قرآن، مصباح يزدي، ص 177 ـ 192، نشر انتشارات اسلامي.) اما اينكه چرا زمان خلقت عالم 6 روز بوده نه كمتر و نه بيشتر؟ يعني چرا خدا اراده كرد كه در 6 روز موجود شوند؟ ابتدا بايد گفت: مراد از 6 روز (ستّة ايّام) شش روز از روزهاي معمولي نيست، چون روز معمولي از حركت زمين به دور خود و به دور خوشيد حاصل ميشود، كه قبل از خلق آسمان و زمين معنا ندارد، بلكه مراد از آن 6 قطعه از زمان،(الميزان، طباطبايي، ج 17، ص 362، نشر جامعة مدرسين.) يا 6 دورة خلقت و 6 مرحلة خلقت،(معارف قرآن، مصباح يزدي، ج 2، ص 241، نشر در راه حق.) ميباشد. اما دليل 6 مرحله بودن يا 6 بُرهه از زمان بودن خلق آسمانها و زمين اين است كه، مسير عادي تكامل آسمان و زمين و قابل سكونت شدن زمين همان مقدار بوده است، و خدا اراده كرده است كه همة امور به اسباب عادي خود تكامل يافته و مسير عادي خود را طي كنند، كه اين، همان ارادة تكويني خداست. همان طور كه سير عادي تكامل جنين 9 ماه و 9 روز طول ميكشد، اما خدا قادر است در كمتر از آن هم آنرا كامل كند.

پس: اوّل اين كه خلقت آسمانها و زمين به علّت مادّي بودنشان زمانمند است و در يك لحظه ممكن نيست.

دوّم: چرا در كمتر از 6 مرحله يا شش مرحله اززمان نشد؟ به دليل اين بوده است كه خدا خواسته مسير عادي و طبيعي تكامل خود را طي كنند و ارادة تكويني خدا بر همين است.